W sobotę 19 marca o godz. 17 zapraszamy na obsypany nagrodami, piękny, intymny, subtelny film dokumentalny „Mów mi Marianna”. Oto na teatralnej scenie przy małym stoliku siedzi Marianna i dwójka aktorów – Mariusz Bonaszewski i Jowita Budnik. Czytają fragmenty sztuki napisanej przez reżyserkę na podstawie opowieści Marianny. Marianna to czterdziestoletnia atrakcyjna kobieta. Odeszła od osób, które kochała. Pozwała rodziców do sądu, bo tylko tak mogła zmienić zapis w metryce. A wszystko po to, by zmienić płeć. Okazało się, że życie napisało scenariusz, jakiego nikt się nie spodziewał, a cena wolności i wymarzonej kobiecości jest bardzo wysoka.
Recenzja i zwiastun http://film.onet.pl/recenzje/mow-mi-marianna-lekcja-tolerancji-recenzja/hk4set
Czytaj więcej
ANDRZEJ WAJDA o filmie „Mów mi Marianna”
„Karolina Bielawska z wielką wrażliwością zrobiła film o tym, że najważniejszą wartością w życiu każdego człowieka jest wolność. Bohaterka filmu stoczyła przejmującą walkę ze swoim otoczeniem i mimo trudności, jakie napotkała na tej drodze, wygrała. Film Karoliny to dokument odważny, nie tylko ze względu na wyjątkowy temat, lecz także bardzo wnikliwie pokazaną na ekranie bohaterkę. „Mów mi Marianna” jest zrobiony z głęboką wrażliwością i szacunkiem dla drugiego człowieka. To wspaniałe, że młodzi, polscy filmowcy potrafią tworzyć tak dojrzałe i pełne życia obrazy filmowe.”
REŻYSERKA KAROLINA BIELAWSKA o swoim filmie:
„Gdy poznałam Mariannę oraz jej historie, od razu wiedziałam, że nie chcę zrobić filmu o zmianie płci. Był to dla mnie jedynie pretekst do opowiedzenia historii o człowieku, który musi dokonać wyboru pomiędzy własną tożsamością, a tym co jest dla niego najcenniejsze, czyli rodziną. Wiedziałam, że będzie to film o potrzebie bliskości i akceptacji. Decyzja Marianny o życiu w kłamstwie i oszukiwaniu nie tylko samej siebie, ale również swoich najbliższych, była podyktowana tym, że chciała przynależeć. Chciała być kochaną, mieć rodzinę i być normalnym, zwykłym człowiekiem. Połączenie scen prób teatralnych z dokumentem wzięło się stąd, że od samego początku zależało mi, aby film miał konstrukcję filmu fabularnego.
Życie napisało scenariusz jakiego nikt się nie spodziewał. Marianna gdy ją poznałam, miała 47 lat i od czterech lat walczyła z własnymi rodzicami w sądzie, aby móc zmienić tożsamość prawną i móc zrobić operację korekty płci. Podczas realizacji tego filmu zrozumiałam, jak ciężko jest Mariannie, która ciągle musi udowadniać, że zasługuje na szacunek i godne traktowanie. Całe życie marzyła, aby móc być sobą i w końcu gdy to osiągnęła, musiała znowu podjąć walkę o swoje życie. Jej choroba w filmie spowodowała, że jest to mocny i autentyczny portret człowieka. W trakcie realizacji Marianna stała się mi bliską osobą i jej walka stała się też moją, a ten film jest częścią mojego życia.”
